غار کتله خور

غار کتله خور

اردیبهشت 94

غار کتله خور که اصطلاحی ترکی است و معنی اش ناهمواری آسان می شود، در حدود 7 کیلومتری شرق شهر گرماب از توابع استان زنجان واقع شده است. فاصله ی این غار از شهر همدان 173 کیلومتر، از زنجان 165 کیلومتر و از شهر تهران 410 کیلومتر است . اگر بخواهید از تهران به غار کتله خور بروید ابتدا از طریق اتوبان تهران- قزوین حرکت کنید و سپس جاده قزوین – ابهر را بروید و از آنجار به قیدار رفته و بعد به سمت گرماب حرکت کنید تا به غار کتله خور برسید. مسیر دیگر هم، رفتن از تهران به سمت همدان است که پس از گذشتن از فامنین باید به سمت کبودر آهنگ بپیچید و از آنجا به گرماب بروید

غار کتله خور در سال 1331 توسط گروهی کوهنورد به طور رسمی کشف شده و به ثبت رسیده است. در حال حاضر فقط یک طبقه از غار، به طول 3250 متر برای بازدیدکنندگان گشوده شده است که هر گروه از بازدیدکنندگان را یک راهنما برای معرفی غار همراهی می کند. فضای داخل غار برای گردشگران به صورت مناسبی هموار شده است و گردشگران می توانند حین پیاده روی در داخل غار، از زیبائی های آن که از جمله: استالاگتیت ها و استالاگمیت ها، دالان ها و دهلیزهای فراوان و قندیل های زیبائی که به نام هایی چون لباس عروس، پای فیل، قلع شمع، سگ شکاری، سفره عقد، دست شیطان، و مریم مقدس نامگذاری شده لذت ببرند و عکسی به یادگار بگیرند.

درون غار به علت کوهستانی بودن ودور بودن از تابش خورشید، حتی در فصل تابستان هم خنک و گاها سرد است و پیشنهاد می شود که حتما لباس گرم با خود داشته باشید تا سرما اذیتتان نکند. در ابتدای غار هم سینمای سه بعدی تعبیه شده است که اگر گردشگران علاقمند باشند می توانند برای دقایقی، عینک های سه بعدی را در داخل سینما به چشم بگذارند و از محیط سینما، که در واقع قسمتی از غار است لذت ببرند.

در بیرون از غار نیز محوطه سبزی با آلاچیق ها و درختان و سرویس های بهداشتی تعبیه شده است که می تواند فضای مناسبی برای استراحت گردشگران در خنکای کوهستان باشد. در اطراف غار هم سوئیت های اقامتی، رستوران، بوفه، مخابرات و اقامتگاه تعبیه شده تا وقت خوشی را برای شما به ارمغان بیاورد.

قلعه الموت

سفرنامه قلعه الموت

خرداد94

هنگامی که بر فراز این قلعه می ایستید و به اطراف نگاه می‌کنید به ایرانی بودنتان مغرور می شوید و به همت و فکر اجدادتان می‌بالید،”قلعه الموت” یا “دژ حسن صباح” در بلندی‌های رشته کوه های البرز و در استان قزوین قرار دارد. این دژ در مجاورت روستای “گازرخان” ساخته شده و معروف ترین قلعه ایران است.

مسیر دسترسی :

جهت دسترسی، از تهران در مسیر اتوبان تهران-قزوین حرکت نموده و در انتهای اتوبان و چند کیلومتر قبل از قزوین ( ۲ کیلومتر بعد از عوارضی قزوین ) مسیر فرعی سمت راست اتوبان که با تابلو “الموت” نشان داده شده است را ادامه دهید. برای طی مسیر می‌توانید از نقشه زیر کمک بگیرید.

پس از طی مسافت تقریبی۴۰ کیلومتر، به رجایی دشت می رسید، با طی مسافت تقریبی ۵۰ کیلومتر و گذشتن از “دیکین”،”معلم کلایه” و “شهرک” به روستای “شترخان” خواهید رسید. بلافاصله بعد از عبور از روستای شتر خان وارد مسیر فرعی سمت چپ شده و با طی مسافت تقریبی ۹ کیلومتر به روستای “گازرخان” می رسید.قلعه در مجاورت این روستا واقع شده است.

مسیر دسترسی واقعا مناظر بدیع و زیبایی دارد و با توجه به شیب بالای مسیر ، حرکت در آن به کندی انجام می شود،با توجه به ارتفاع زیاد منطقه و راه دسترسی در فصول سرد سال احتمال برف گرفتگی و بسته شدن مسیر خیلی زیاد است و در بسیاری از اوقات فصل زمستان راه ارتباطی به طور کامل مسدود میشود. همچنین به دلیل ارتفاع کوه‌های منطقه، احتمال مه گرفتگی در مسیر بسیار بالاست.

در این منطقه علاوه بر قلعه الموت چند قلعه دیگر هم وجود دارد که معروف ترین آن‌ها بعد از الموت قلعه “لمبسر” است که در نقشه بالا می‌توانید محل قرار گیری قلعه ها را ببینید.همچنین “دریاچه اوان“ در مسیر دسترسی قلعه و به فاصله تقریبی ۴۵ کیلومتری از قلعه قرار گرفته است.

مشخصات قلعه:

قلعه الموت بین مردم بومی به “قلعه حسن” معروف است که “دژ حسن صباح” نیز گفته می شود. دلیل این نامگذاری این است که حسن صباح در قرن پنجم قمری این دژ را به علت موقعیت استراتژیک آن به همراه عده ای از یارانش به عنوان پایگاه دفاعی خود در برابر خلفای عباسی برگزید و در مدت اقامت او در این دژ (و دژ های دیگر)، بارها و بارها حمله به این قلعه ناموفق بوده است. البته در حال حاضر بنای قلعه آن زمان توسط بازسازی دژهای  جدیدی که در زمان های بعد بر روی آن ساخته شد در زیر خاک مدفون است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید شاهکار “خداوند الموت” ترجمه ای از ذبیح الله منصوری را مطالعه کنید.

این قلعه در قرن هفتم قمری در تاراج مغول ها، به آتش کشیده شد و از آن زمان در دوره های مختلف به عنوان زندان مورد استفاده قرار گرفته است.

این قلعه از شاهکارهای مهندسی بوده و موقعیت استراتژیک آن و نحوه طراحی و ساخت بناها و دیوار ها، اون رو به یکی از غیر قابل نفوذترین قلاع تبدیل کرده بود . از دیگر شاخصه های به جامانده از قلعه وجود حوضچه ای در آن است که با تعبیه سیستم آبرسانی عجیت حتی اگر آب آن را کاملا خالی کنیم مجددا از آب پر میشود.

تنگه واشی

سفرنامه تنگه واشی

تابستان 94

تنگه واشی یا تنگه ساواشی یکی از زیبا ترین تفرجگاه های ایران است. تنگه واشی در 17 کیلومتری فیروزکوه واقع است (فیروزکوه در فاصله 125 کیلومتری تهران است).این منطقه در استان تهران و در نزدیکی مرز استان مازندران قرار گرفته و به دلیل زیباییهای فراوان از مکانهای دیدنی تهران میباشد.

وقتی در میان صخره های سر به فلک کشیده تنگه واشی قدم میزنید در حالی که هیچ اثری از آفتاب در تابستان نیست و وقتی پاهایتان تا زانو و شاید تا کمرتان در آب سرد تنگه واشی است گویی به دنیای دیگری رفته اید و از گرما و شلوغی تابستان رهایی یافته اید.شاید یکی از جذابترین بخش های سفر به تنگه واشی حرکت در رودخانه ای است که در بین یک دره سنگی قرار دارد.

با توجه به نزدیکی تنگه واشی به شهر تهران، امکان مسافرت یک روزه به این منطقه وجود دارد و بویژه در تابستان هزاران نفر از ساکنین استان تهران و دیگر استان های اطراف به این منطقه مسافرت می کنند.

برای رفتن به تنگه ساواشی در کیلومتری ۲ جاده فیروزکوه ـ تهران، پس از ورود به یک جاده فرعی و طی حدود ۹ کیلومتر، روستای جلیزجند نمایان می گردد. این روستا در حاشیه یک دشت سرسبز با مزارع گندم و سیب زمینی و باغات مختلف بنا شده است. بعد از عبور از روستا و طی حدود ۴ کیلومتر در جاده ای که میان دشت و در کنار جوی های پر از آب زلال، احداث شده، محل پیاده روی تنگه ساوشی شروع می شود. بعد از عبور از تنگه اول و گذر از دشتی زیبا، تنگه دوم قرار گرفته که حدود ۲ کیلومتر با تنگه اولی فاصله دارد. این تنگه هم مانند تنگه اول چشم نواز است و از دیواره های سنگی آن در نقاط مختلف چشمه های آب زلال و خنک به سمت پایین روان است.

در سال های اخیر، بسیاری از موسسه های توریستی، اقدام به برگزاری تورهای گوناگونی در این منطقه نموده اند که همین امر باعث افزایش شهرت و معروفیت این منطقه شده است.

تنگه واشی علاوه بر برخورداری از منابع زیبای طبیعت دارای چند اثر تاریخی نیز هست. در این تنگه باریک یک کتیبه از 3 کتیبه معروف دوران قاجار به یادگار مانده است.

یکی از این کتیبه ها در جلیلز جند تنگه واشی قرار دارد و 2 کتیبه دیگر در چشمه علی شهرری و تونل وانه در جاده هراز قرار دارند. هر 3 کتیبه به دستور فتحعلی شاه قاجار حکاکی شده اند.

فتحعلی شاه با دیدن نقش برجسته های دوره ساسانی 3 نفر به نام های حجارباشی، نقاش باشی و معمارباشی را مسیول ساخت 3 کتیبه در تهران کرد که نام هر سه تن در گوشه های کتیبه ها نمایان است.
کتیبه واقع در تنگه ساواشی دارای ابعاد شش در هفت متر است که وقایع زمان فتحعلی شاه دور تا دور کتیبه روایت شده است. بزرگ ترین نقش برجسته این کتیبه ها، نقش شکارگاه با تصویر اسب، نیزه و شکارهایش است که در اطراف آن می توان عباس میرزا، علی قلی میرزا و علی نقی میرزا پسران فتحعلی شاه و همچنین نوادگانش را در حال شکار دید.ساخت کتیبه جلیل جند 3 سال به طول انجامید و دارای قدمتی 185 ساله است و به گونه ای در دل کوه حک شده که از بارش باران و تابش آفتاب در امان بوده است.

یکی از سوغاتی های روستای جلیزجند یا همان ساواشی "دوغ پنج گیاه" است.این دوغ محلی حاوی گیاهان معطر آویشن ، نعناع ، کاکوتی ، پونه صحرایی و پونه جنگلی است. رب آلوچه و لواشک ترش هم از دیگر سوغاتی های تنگه واشی است.